-Madenci şehitler anısına...
Zaman perçinlenirken yüzünde,
Göçük altında kalır ekmeğin,
Ve can çekişir Ermenek’te yüreğin.
Vedasız ayrılıklar yüzer balçıkta.
Güvendiğin dağların mı var ardında,
Ekmek davasıdır madenci yaşamı
Zemherinden rüzgârlar eser de geçer,
En sıcak kuytulardır ana kucağı
Bacalarda hep yalnızlık yaşanır.
Kara kömür is yaparken yüzleri,
Alın teri temizlerdi kirleri,
Su balçıkla sıvarken gözleri,
Balçık ki derin; yüzülmüyor,
Dönüp de eve gelinmiyor.
Bir ahtapot gibi sarıp sarmalarken karanlık,
Işık bitter; renkler solar dipsiz kuyularda,
Yaşam ki; bir öğle sonu gün batımında,
Keskin bir kılıç; yüreklere derin mi derin iz açar,
Ölüm ki; vedasız bir ayrılıktır sonsuza,
Ermenek’te kömür ecele kucaklaşır.
13.08.2019
Durmuş Ali ÖZBEK
Hiç yorum yok:
Yorum Kuralları
Yasadışı, tehditkar, rahatsız edici, hakaret, küfür, aşağılayıcı, küçük düşürücü, pornografik,
ahlaka aykırı, kişilik haklarına zarar verici,
yorumların her türlü mali, hukuki, cezai, idari sorumluluğu yorumcuya aittir.
İsimsiz yazılan yorumlar bir saat içinde sistem tarafından otomatik olarak silinir.